Op!

Mijn magische bol is niet meer....
Alle kadootjes zijn uitgepakt, mijn sjaal is klaar.

Het spannende rammeltje bleek inderdaad een doosje kralen :o)

Ik gebruik graag kralen, bijvoorbeeld om iets áf te maken. Als ik ergens een koordje in of aanzet, rijg ik er vaak een paar kralen aan, voor de finishing touch. Dus deze kralen krijgen ongetwijfeld snel een bestemming. Er zitten juweeltjes tussen.

Het doosje kralen betekende het einde van één van de bollen. Omdat ik de sjaal met een dubbele draad breide, moest ik de andere bol afwikkelen (om bij het eind te komen). Maaaaaaar, ik heb het laatste pakje braaf laten liggen tot de bol op was. Knap hè? Hahaha.

Het laatste pakje was een pakje servetten. Om iets creatiefs mee te doen. Het zijn een soort retro-bloemen in groen en blauw en ik ga eens even nadenken wat ik er mee ga maken/doen.

Wat doet mijn camera toch met al het groen? Ik zie nu totaal andere kleuren dan in het echt :o(

Jongste lag al op bed toen de sjaal van mijn naalden rolde, oudste wilde niet op de foto. Dus dan maar een foto van de sjaal in zijn uppie. Hij is uiteindelijk ongeveer 12 cm breed en 70 cm lang geworden. Ietsje kort, ook voor jongste (denk ik, heb nog niet gepast), dus wellicht ga ik hem nog blokken (voor wat extra lengte).

Ik had een pietseltje draad over, het restantje staat op de vorige foto. Voor het patroon kwam het precies goed uit, een meevaller :o)

Iets bewogen, maar ja, golven staan nooit stil ;o)

Lief maatje, stiekem hoeven we niet meer te doen toch? Dus, Katia, bedankt. Je hebt een hartstikke fijne bol voor me gemaakt. Ik heb met veel genoegen gebreid aan mijn sjaal, de wol is super om mee te werken en de sjaal voelt heeeeeeeeeerlijk aan op mijn huid. En ik hoef me de komende tijd niet te vervelen, je hebt me van alles gegeven om me nog lang mee te vermaken, het rekt mijn magische bol-gevoel nog wat, waarvoor dank :o)