Ik ben los!

Na eindeloos dubben en twijfelen (en verscheidene proefjes), ben ik vanavond eindelijk begonnen met mijn wolletje. Het garen is heel dun, er zit ongeveer 530 meter in 100 gram, dus dat is echt behoorlijk dunner dan een 'standaard' sokkenwol. Naald 2 was eigenlijk nog te dik voor de enkele draad en ik ga geen, ik herhaal, geen sokken op naalden dunner dan 2 breien. Toen heb ik het met een dubbele draad geprobeerd, maar dat was het ook net niet voor sokken, vond ik (te dik, te warm). Sowieso ben ik wat huiverig voor sokken van 100% wol, zeker voor onze jongens. In de laatste 'puur' wollen sokken die ik voor oudste breide, had hij binnen een maand gaten gesleten (zie mijn blog voor bewijsmateriaal). En ik zou het zo zonde vinden als dat met deze wol ook zou gebeuren. Dus de optie sokken viel op een gegeven moment af. Maar ja, wat dan?

Ik heb op Ravelry gespeurd, gegoogled, in mijn eigen breiboeken gesnuffeld. En uiteindelijk iets gevonden waar ik enthousiast over ben. En als jullie nu denken dat ik ga zeggen wat ik aan het breien ben.... ik laat jullie lekker nog even in spanning. Wordt jullie geduld mooi ook even getest ;o)

Ik ga morgenochtend breien (met een podcast op de laptop erbij, gaat fantastisch samen). Oudste is naar school, jongste kan mooi zijn vader helpen in de tuin ('moete pappa helpen, skeppen'). En mamma gaat breien... en breien... en breien... tot het eerste kadootje uit de bol valt. En dan maak ik een fotootje van mijn breisel tot dan toe. Oké?

Doeg,
Judith, die iets wilde breien dat leuk en functioneel is, maar ook redelijk snel te breien is :o)