Met het warme weer was ik zo benauwd dat ik niks kon ruiken of proeven, maar vandaag viel me ineens op dat er zo'n heerlijk luchtje uit mijn bol komt. Bloemig, kruidig, frissig, ik denk dat ik gewoon op zoek moet in de bol voor dat ik precies weet wat het is.
Vandaag naar mijn omi geweest en mijn bol mee genomen om te laten zien. Ze vindt het zo leuk. Ten eerste al dat ik ben gaan breien, maar verder geniet ze van al het moois wat ze langs ziet komen. Het garen tegenwoordig is zo mooi van structuur en kleur, daar kan ze heerlijk van genieten. Helaas willen ogen en handen niet meer, maar samen een breiboekje door lezen of een oude handwerken zonder grenzen blijft toch iets heel waardevols. En als ze dan gaat vertellen.....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Wat heerlijk om iemand met kennis om je heen te hebben. Gek om je voor te stellen dat wij misschien later wel die omaatjes zijn die het doorgeven....
Christien
Wat fijn dat je daar met je oma lekker over kan praten. Mijn oma's leven al lang niet meer en mijn moeder houdt niet van handwerken.
Een reactie posten