zaterdag 28 februari 2009

Perfect timing

Tegen het einde van de donderdagmiddag in Waalwijk, zaten we toch nog even te wachten op de postman die misschien mijn bol nog zou brengen rond 15u30. Er komt een bestelwagen aanrijden en mijn hart springt omhoog, ik roep al 'Olga mijn bol is er', maar hij rijdt gewoon voorbij. Christel zit dichter bij het raam en zegt, 'hm, hij draaits zich' en jawel, daar verschijnt de bestelwagen weer voor de venster en ik zie het TNT logo op de mouw van de chauffeur. Ik spring recht en de kinderen gaan met z'n vijven opendoen en krijgen een grote doos overhandigt.






Ik was zo blij dat mijn bol er was, het leek wel een wonder.






Er moest toch wel meteen gekeken worden, de anderen waren zo mogelijk nog nieuwsgieriger dan ik. Ik was al lang blij dat ik met doos en bol en heel veel voorpret huiswaarts zou kunnen rijden.








De doos zat vol met mooi gekaarde schapenwol die meteen besnuffeld werd door de spinsters en waaruit iemand al meteen mijn bolmaat dacht te kunnen herkennen. In de doos een monster van een bol in een prachtige bordeau-paarsavhtige kleur, vol met pakjes in heel mooi roze inpakpapier. Er zaten ook een paar losse pakjes in, zonder naam erop. Die mochten volgens Christel meteen opengedaan worden. Viggo en Finn hadden een bellenblaas, Tabitha ging met Viggo in de tuin bellen blazen en voorwaar hij blies ipv aan het stokje te likken. Zijn eerste bellen werden dus in Waalwijk geblazen.



Mauro pakte een mooie lont ongeverfde wol uit. Binnenkort dus wat meer werk maken van mijn spinnen, had ik bij mijn eerste spinsels te veel twist, heb ik er nu tegenwoordig wat te weinig. Oefenen zal toch nog nodig zijn. Ik vond vorige week wel een bolletje van 80g van eerste spinsel terug, in donkerbruine wol, dat gaf me wel weer moed, het is nogal onregelmatig maar toch breibaar.



Pipi langkous deed intussen voort op de televisie, ik deed mijn doos dicht om thuis verder te genieten, er zat nog een los pakje in van wat ik toen dacht een patroonboekje.



Op de grond de papierravage, leuk papiertje zat omgekeerd om de doos, welke wolabie komt op zoïets slims? Ik weet het nog niet.
De eerste foto van mijn bol zelf blijkt mislukt of gewist. Dus een fotootje van nu, ernaast zie je de dikke wol waarmee hij nog versierd was en hel mooie schapenknoopje, hout met echte wolletjes erop genaaid, die de start aanduidde. De bol is zo groot dat hij niet helemaal op de fot kan.



Het proeflapje is gebreid en ik wacht op mijn patroontjes.



Want het boek dat nog in een los pakje zat, bleek vol griezelige monsters te zitten! Er is al veel mee gespeeld vandaag, super!




4 opmerkingen:

Anoniem zei

Hahahahaha, wat leuk om het weer op het scherm te zien. Fijn om te zien dat het allemaal goed aangekomen is. De patronen heb ik ook geplaatst. Heb je ze al gevonden bij de andere comments?

http://www.ravelry.com/patterns/library/heelhead-scarf

en

http://www.ravelry.com/patterns/library/hug

Hier zijn ze nog een keer. Maar misschien heb je in de tussentijd zelf al een heel ander patroon uitgezocht.

Brei ze! je Maatje

Alice zei

Wat een geweldige doos! Mooie kleuren wol alweer. Bellenblaas en kinderen is inderdaad een ideale combinatie!

Anoniem zei

Leuk!!! Wat een mazzel, dat de doos nog op tijd werd gebracht!

Heerlijk dat enthousiasme. Ik wou dat ik er bij was geweest!

Olga zei

oh super om nog even terug te zien!