Een langdradig verhaal

Ik had dus al mijn pretty in pink keurig gesponnen. Niet spannend helaas, maar voor mijn doen wel heel erg dun. En ik zag in gedachten al een klein vestje voor Blossom. En ik hou van getwijnde draden en ik had vorig jaar zo'n mooie vlecht zijde uit een Amerikaanse etsy shop gekocht helemaal passend: roze, goud, yummie. Dus ook die dun gesponnen. En voor de zekerheid nog drie extra zijde zakdoekjes goud-achtig geverfd en ook gesponnen, en gesponnen, en gesponnen.... en toen ging ik twijnen en twijnen en twijnen. En ik had niet meteen al de zijde gebruikt, maar ik had niet genoeg. Dus nog meer gesponnen en nu is het weer niet genoeg en heb ik weer geverfd en ben ik weer aan het spinnen zodat ik weer kan twijnen. Want er komt dus geen einde aan. Meter na meter, uur na uur spin ik weg. Maar goed, dat betekent ook dat ik straks waarschijnlijk echt genoeg heb voor het vestje van Blossom, maar het betekent ook dat ik dus nog niets kan laten zien, want ik ben nog steeds bezig. En ik ga nu snel weer verder.....